۱-ولادتت مبارک. ۲-به عشقی که رویید
سلام ای والا ترین وعده خدا ،
خوش آمدی ای پیام آور عدل ، که روزگاران در انتظار دست پر برکتت سپری گشته
و به امید آرامش ، نگاه بر دروازه ظهور دارد.
شیعیانت را بنگر که جشن ولادت تو را چه گسترده و زیبا بر پا می کنند ، ودر غیبتت
و حضورت را باور دارند ، ودر روز ولادت تو برای ظهورت دعا میکنند.
ای امید دلها...!
روزی که قدم در این جهان نهادی چه کسی می دانست چنین غیبت طاقت فرسایی
در پیش داری . ای کاش روزگار فراق به سر آید و وجود مبارکت را زیارت کنیم و بر گرد
چراغ هدایت تو در طواف آییم ودر حضور تو در طواف آییم ودر حضور تو روز ولادتت را به
جشن بنشینیم .
----------------------------------------------------------------
به عشقی که رویید
راز دل سوخته ام نگاه خسته بود و حرف شکفتنم کلام تو . تکیه زده بودیم بر بنیاد
عشق اما چرا هر چه با هم ساختیم سست بود ؟ نگاه کن به ظرافت نگاه اشکبارم که
چگونه از پشت صفحه ای لغزان و تار به چشمان تو می نگرد و به نگاهی خیره
می شود که گویای عشق دروغین است. ببین چه ساده می شکند حرمت سنگین غرورم
توی عاشق دور می شوی و من . فراموش می کنم عشق و زندگی را و از یاد می برم
نگاهی را که مرا هراسان می جست.
اما لحظه ای صبر کن دل من پر ازحرفهای ناگفته است.لحظه ای بیندیش به آنچه که بودیم
به عشقی که رویید و نگاهی که بی جواب بر صفحه نوشته هایم جا ماند . لحظه ای
بیندیش که چه ساده شروع شد و هر چه را که در آن بود سوزاند . اما چه ساده فراموش
شد آنچه با هم ساخته بودیم .
پدر و مادرم
پدرم را ستایشگرم به وسعت دریای چشمانش که بر ساحل سجاده موج میزند و
دستان کویری اش که باران رحمت را در قنوت می طلبد. پدرم قلب من است . او
برای زنده بودنم همواره می تپد. مادرم را پرستشگرم به وسعت بهشتی که زیر پای
اوست. مادرم گل زندگی من است . گل همیشه بهارم آنگاه که بین گل های چادر
نمازش آینده ام را به دعا می نشیند. پدر و مادرم بالهای پرواز من هستند برای اوج
گرفتن در آسمان عشق بدون آنها پروازم عقیم می ماند.
آفرینندهام را سپاس . همیشه و آنگاه که عشق خویش را به بالهای پروازم هدیه کرد.
خواب ناز بودم شبی...
خواب ناز بودم شبی...
دیدم کسی در می زند...
در را گشودم روی او ...
دیدم غم است در می زند...
ای دوستان بی وفا...
از غم بیاموزید وفا...
غم با همه بیگانگی...
هر شب به من سر می زند