گل سرخ

می خواهم با قلم بر دلی  که  تو شکسته ای . بنویسم : اگر میدانستم تا ابد

زندانی عشقت میشوم . به خدا سوگند  هرگز  به چشمانت  نگاه  نمی کردم

اما  حالا  که  در  دام عشقت  اسیر  شده ام . مینویسم : عشق  من  به  تو

گل سرخی بود که فقط برای زنده ماندن به خار تمنا می کرد .

تو را به بی وفایی متهم نمی کنم . حتی گناهت را نمی شمارم. فقط گریانم

که  چرا  هنگام  رفتن نگفتی  که  من  هم  مانند تو چشمانم را  برروی تمام

خاطراتمان  ببندم  که  حالا  دلتنگ  نشوم . من   وجودم  را به تو  و  تو را به

عشقی خیالی باختم.