این روزها وقتی کسی از غربت می گوید ترسی مرا فرا می گیرد
می ترسم که غربت در لا به لای ذرات هوای خانه ام جا بگیرد
چون این روزها غربت خیلی نزدیک است.
همین جاست. در همین کوچه پس کوچه ها . وقتی که فاصله
بیشتر می شود غریبه هم بیشتر می شود. غریبه که زیاد شد
غربت هم آرام آرام می آید. دیگر لازم نیست چمدان ها را ببندیم
و به جای دیگر برویم. غربت همین جاست. ما غریبه هستیم
مایی که دیگر نیستیم.
میدونی فکر می کنم بعضی وقتا هم با خودمون هم غریبه میشیم!
نوشته ی قشنگی بود!
سلام احمد عزیز .وبلاگم به روز شد . در ضمن حتما منبع را هم ببینید . سایت مربوط به شهرداری شیراز است و اکثر مناطق دیدینی شیراز را معرفی کرده و عکسهای متنوع و خوبی هم داره . امیدوارم که خوشتون بیاد .
موفق باشی .
مایی که دیگر نیستیم
سلام
منم نیستم دیگه شبکه هم خیلی کم می یام