چه می داند کسی ؟

چه می داند کسی ؟ شاید که او هم

دلش زیر نگاه من تپیدست

چه می داند کسی ؟ شاید شبی هم

به یادم آهی از دل بر کشیدست

چه می داند کسی ؟شاید در آن روز

که وحشی بود و با من ناز می کرد

دلش با صد هزاران مهربانی

به رویم در نهان در باز می کرد

چه می داند کسی ؟ شاید در آن شب

که چشمانش به تاریکی درخشید

نگاهش انتظار دیگری داشت

که یکدم در نگاهم ماند و لغزید

چه می داند کسی ؟ شاید در آن روز

که دزدانه به چشمم چشم می دوخت

بر زبانش حرف دیگری داشت

نگاهش از نگاهم می سوخت

نمی دانم ولی یک نکته دانم

که گر در انتظار او بمیرم

در دل عشقی زنده دارم

که هرگز مهر از آن بر نگیرم