ساده فراموش شدن

همه می گذرند و می گویند : 

                              (( چقدر عجیب عاشق شدی !))

        و من بی توجه به گفته ها

                پیراهن آرزو به تن می کنم

                          و پولک شادی به سر می زنم

          تا تو بیایی

              با طنین فراموشی نبودن ها

ولی کم کم . پولک ها شل شدند و افتادند

                          و تیک تیک ثانیه های انتظار

                                                      به من فهماند

      چقدر دیر است !

                 و دیدم که تو هرگز نمی آیی

  نمی خواهم باور کنم که حالا

          میان اصوات خاموش اشک

همه می گذرند و می گویند : 

                             (( چقدر ساده فراموش شدی ))